یکی از روش های تزریق محلول های دارویی به بدن بیماران جهت کنترل و درمان بیماری آنها، استفاده از سرنگ می باشد.سرنگ ها و سوزن های متنوعی وجود دارند و هر کدام برای تزریق حجم معینی از دارو به یک بافت مخصوص طرح ریزی شده اند. سرنگ ها را بر اساس حجم ( بر حسب سی سی) می توان به سرنگ های 5/0، 1، 2، 5/2، 3، 5، 10، 20، 30 و 50 سی سی تقسیم بندی نمود. 



براساس نوع نوک سرنگ، سرنگ‌ها به 4 دسته سرنگ‌های سرپیچ‌دار (لوئرلاک)، سرنگ‌های اسلیپ یا غیر پیچی، سرنگ‌های خارج از مرکز، سرنگ کاتتری تقسیم می‌شوند که در شکل زیر نشان داده شده است. 

 سرنگ ساده یا سرنگ غیر پیچی در میان سایر سرنگ ها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. علت عمومیت بیشتر استفاده سرنگ ساده یا سرنگ غیر پیچی جا انداختن و درآوردن راحت تر سر سوزن در این سرنگ است.
سرنگ پیچی نیز بسیار زیاد استفاده می گردد و با فشار هاب سر سوزن در سرنگ قفل می گردد. سرنگ با نوک مخصوص کاتتر بیشتر برای لوله های پزشکی مانند کاتتر یا لوله های تغذیه ای کاربرد دارد.
ضخامت و طول سرسوزن
سرسوزن ها در ضخامت ها و طول های متفاوت است.  سوزن های کوتاه برای تزریق زیر پوستی بکار می روند، در حالی که سوزن های بزرگ تر برای تزریق عضلانی کار برد دارند.
هر چقدر گیج سر سوزن بزرگتر باشد، قطر سر سوزن کوچکتر است.
همچنین، سر سوزنهای خوب به کاهش درد بیمار کمک شایانی می نمایند، و سرسوزن های ضخیم تر و بزرگتر برای افرادی با ضخامت پوستی بالا مورد استفاده قرار می گیرند.